Op zondagmiddag 21 juli van 12.00 tot 14.30 uur is kunstenaar Roeland Kneepkens weer aanwezig in de Ateliers van De Wieger.
Bezoekers van het museum kunnen persoonlijk met hem kennismaken en met hem in gesprek gaan over zijn werk dat nu te zien is in de tentoonstelling Telling Stories!
Het gelijknamige boek Telling Stories van Roeland is uiteraard ook te koop in de museumwinkel.
U bent van harte welkom met een geldig museumentreebewijs!
NIEUW IN DE COLLECTIE
Van 26 november 2023 t/m 26 mei 2024
In de afgelopen periode heeft Museum De Wieger een aantal passende werken aan de collectie mogen toevoegen. Het gaat om schenkingen en aanwinsten van onder meer Otto van Rees, Piet van Wijngaerdt en Hendrik Wiegersma. Van Henriëtte Pessers is een bloemstilleven uit 1927 te zien, van Lou Loeber een meerkleuren zeefdruk met zonnebloemen uit 1928 en een tweetal schilderijen van Kees Verwey, geschonken door de Stichting Kees Verwey. De werken hangen vanaf 26 november in de zalen op de begane grond van De Wieger, waar altijd werk uit de collectie van het museum getoond wordt.
Niet voor niets is het grootste aandeel nieuwe werken van de hand van Otto van Rees. De schilder woonde een aantal jaren in Deurne en zijn verhaal uit die jaren is nauw verbonden met dat van Hendrik Wiegersma. Hij is degene die de schildercarrière van Wiegersma in gang zette. Van Rees riep: 'laat maar eens zien dan' toen Wiegersma zijn werk zag en zei dat hij dat ook wel kon. En zo werd Wiegersma medicus-pictor: huisarts én schilder. Een bijzondere schenking van de erven Van Rees betreft een contétekening van Nel Wiegersma, gemaakt in 1924. De tekening is een voorstudie voor een schilderij dat zich in bezit van de familie Wiegersma bevindt en straks bij de tekening op zaal te zien is.
Recent kreeg De Wieger van Dries van den Elzen een andere prachtige tekening van Otto van Rees. Op het werk uit de jaren ’50 is te zien hoe de Franse kunstenaar Valentine Prax – een graag geziene gast in De Wieger - aan het werk is in haar atelier. Gezien de grof geschetste opzet en de dikkere lijnen die daar deels bovenop zijn aangebracht is het werk niet af. Misschien was het bedoeld als voorstudie voor een schilderij. Voor zover bekend is dat schilderij er niet gekomen, maar de tekening is gelukkig goed bewaard gebleven en geeft ons een inkijkje in de werkwijze van Van Rees. De Wieger bezit al langer een tekening van Van Rees waarop Ossip Zadkine, de man van Prax, in zijn atelier afgebeeld staat. Het levert een mooi tweeluik op.
DROMEN IN REALITEIT
Gerrit van Bakel en tijdgenoten
26 november 2023 t/m 19 mei 2024
In de Ateliers: Michiel van Bakel
OBJECTIEF LANDSCHAP. VAN UTOPIA TOT PEEL
26 november 2023 t/m 1 april 2024
De toeschouwer met andere ogen naar de wereld laten kijken, dat was het doel van de grenzeloos creatieve kunstenaar Gerrit van Bakel (1943 – 1984). Vanaf 26 november is zijn werk in samenhang met dat van tijdgenoten als Jan van Munster, André Volten en Bob Bonies te zien in Museum De Wieger. Tegelijk is in de Ateliers het videowerk van Michiel van Bakel (1966) te zien. Hoewel het werk van vader en zoon heel anders is qua medium en sfeer, delen de kunstenaars een liefde voor de natuur. Dat feit wordt benadrukt in een zaal waarin werk over de Brabantse Peel van beide kunstenaars samenkomt.
DROMEN IN REALITEIT. GERRIT VAN BAKEL EN TIJDGENOTEN
Het uitgangspunt voor de tentoonstelling Dromen in realiteit wordt gevormd door werken uit Gerrit van Bakels ‘machine periode’; de jaren 1974 – 1984, waarin hij mechanische objecten of ‘dingen’ maakte, zoals hij zijn werken zelf noemde. In deze periode ontwikkelde hij zich van industrieel vormgever tot een kunstenaar met een grenzeloze visie, die op ingenieuze wijze mens, techniek en natuur combineerde. Hoewel zijn uitgangspunt vaak de Peel was, reikten zijn dromen veel verder: “Natuurlijk wil ik het heelal herontwerpen, maar dat kan ik niet.” Van Bakel liet zijn liefde voor het Peelgebied spreken door het in het middelpunt van het universum te plaatsen. Dat kwam in verschillende kunstwerken – straks te zien in De Wieger – naar voren.
EEN UNIEK OEUVRE IN DE TIJD GEPLAATST
Het oeuvre van Van Bakel is zowel conceptueel als concreet, filosofisch en praktisch. Juist omdat de kunstenaar zo op zichzelf staat, is het interessant om zijn werk in de tijd te plaatsen en te bezien naast dat van tijdgenoten die zich in een heel andere richting ontwikkelden, maar zich even sterk individueel uitdrukten. Zo is naast Van Bakel werk te zien van onder meer Ad Dekkers, Jan Schoonhoven, Jan Henderikse, Jan van Munster en André Volten. Op die manier komt naar voren hoe roerig de naoorlogse decennia waren en is te zien welke unieke positie Van Bakel hierbinnen inneemt.
Gastcurator van deze tentoonstelling is Piet Augustijn, oud-conservator van het Gorcums Museum.
Naast objecten en schetsboeken van Gerrit van Bakel (1943-1984) is werk te zien van Woody van Amen (1936), Frans (1942-2015) en Marja (1941) de Boer-Lichtveld, Bob Bonies (1937), Johan Claassen (1943-2023), Ad Dekkers (1938-1974), Kees Franse (1924-1982), Klaas Gubbels (1934), Jan Henderikse (1937), Johan Lennarts (1932-1991), Jan van Munster (1938), Cornelius Rogge (1932-2023), Jan Schoonhoven (1914-1994) en André Volten (1925-2002).
OBJECTIEF LANDSCHAP. VAN UTOPIA TOT PEEL: MICHIEL VAN BAKEL
In de tentoonstelling Objectief Landschap. Van Utopia tot Peel neemt Michiel van Bakel de toeschouwer mee op een tijdreis door landschappen en media die hem in de afgelopen jaren gefascineerd hebben en dat nog steeds doen. Van Bakel legt zijn leefomgeving vast op een onconventionele manier. Niet snel met een telefooncamera, maar met zelfgebouwde camera’s, lenzen en cameraopstellingen waarmee hij vertraging, verstilling en verdieping bewerkstelligt en kiest voor een ander perspectief. Zelfs dertig perspectieven tegelijk als het moet, zoals in het videowerk Equestrian (2003) waarin dertig simultane perspectieven een politieagente te paard laten dansen en uiteindelijk laten verstillen.
BOGWATERS
Michiel van Bakels werkwijze is technisch en experimenteel. Dat blijkt onder meer uit het samenwerkingsproject met Glasmuseum Leerdam waarin hij glazen bollen, lenzen en camerahuizen liet blazen die hij inzette om ‘Blauwdruk van een stad’ te maken, een serie afdrukken waarop alleen gebouwen en bomen te zien zijn. Het levert wonderlijk verstilde beelden op die de blik van de beschouwer uitdagen.
Speciaal voor de tentoonstelling in De Wieger bewerkte Michiel van Bakel de film ‘Bogwaters’, over het Peellandschap en de Helenavaart, naar een interactieve installatie waarin bezoekers het tijdsverloop van de beelden in eigen hand kunnen nemen. Van enorme versnelling tot totale verstilling.
DE PEEL ALS GEMEENSCHAPPELIJKE DELER
‘Bogwaters’ is te zien samen met werk van Gerrit van Bakel waarin ook de nadruk ligt op de schoonheid van het unieke natuurgebied de Peel. Voor het eerst wordt het werk van beide kunstenaars in deze landschappelijke context samen getoond. In veel van zijn werken nam Gerrit van Bakel de Peel als middelpunt. Hij had een diepgeworteld gevoel van bezorgdheid over onze planeet en in het bijzonder het Peelgebied waar hij woonde. Veertig jaar geleden al vertelde hij ons wat nu nog altijd actueel is: laten we op een andere manier met de wereld omgaan, voordat het te laat is. Ook Michiel van Bakel zet ons met zijn dromerige en vervreemdende beelden aan tot nadenken over onze omgeving en de natuur.
De tentoonstellingen zijn tot stand gekomen met steun van het Mondriaan Fonds, het Cultuurfonds Noord-Brabant, de gemeente Deurne en de Vrienden van De Wieger.
De schilderijen en tekeningen van Arjan van Helmond (1971) werpen licht op niet-spectaculaire en alledaagse beelden uit ons dagelijks leven. Hoewel zijn kunst niet per se verhalend is, roept zijn manier van werken wel narratieve associaties en de neiging tot introspectie op. Van Helmond zoekt naar de verbinding tussen persoonlijke en collectieve herinneringen en tussen cultuur en clichés of alledaagse gewoonten. Voor de expositie De Uitzet in Museum De Wieger maakt hij nieuw werk, geïnspireerd op herinneringen aan Deurne, het dorp waar hij geboren werd en opgroeide. Door de plek van zijn jeugd te onderzoeken én tegelijkertijd van afstand te bekijken - Van Helmond woont er werkt in Amsterdam - roept de kunstenaar bij zichzelf vragen op zoals: 'wat gebeurt er als herinnering en bron opnieuw samenvallen?' De Uitzet is de eerste tentoonstelling van Van Helmond met louter werk op papier.
Het idee voor De Uitzet ontstond toen de kunstenaar een bezoek aan De Wieger bracht. Het museum is een trouwlocatie en in een van de zalen was net een huwelijk voltrokken. Van Helmond besloot dit gegeven als uitgangspunt te nemen. Het sloot aan bij een idee waar hij al langer mee speelde, om een serie te maken van alledaagse objecten die iets vertellen over de relatie tussen twee mensen. Van Helmond verbeeldt in De Uitzet vooral de complexiteit van langdurige relaties. Het huwelijksservies van zijn ouders, dat alleen bij speciale gelegenheden wordt gebruikt maar toch de nodige barsten en hiaten vertoont, vormde zijn inspiratie.
Intimiteit
De Uitzet bestaat uit een tiental grote gewassen inktschilderingen op papier. De meeste ervan bestaan uit meerdere delen. Van Helmond zegt over deze nieuwe serie: “Ik wil al werkend de objecten die ik vastleg verkennen. Het gebruik van inkt in verschillende tonen dwingt me om nog meer aandacht te geven aan het licht in het werk. De inkt en het papier zorgen bovendien voor een mate van intimiteit en een gevoel van breekbaarheid die het onderwerp versterken.¨ Vanuit de persoonlijke beleving richt het werk zich breder op de traditie van huwelijksgeschenken en alledaagse gewoonten en gebruiken. Enerzijds horen die nog steeds bij ons, anderzijds roepen ze een gevoel van nostalgie op.
Geboren en getogen in Deurne
Van Helmond werd geboren en groeide op in het ‘skoone’ Deurne, midden in de Brabantse Peel. Zijn ouders en een groot deel van zijn familie wonen er nog steeds. De agrarische sector is van oudsher goed vertegenwoordigd in het katholieke dorp. Hij groeide op in een typisch zuidelijke cultuur, met kerk, koeien, carnaval en worstenbroodjes. Midden in het dorp bevindt zich De Wieger, gevestigd in het voormalige woonhuis van huisarts, kunstenaar en verzamelaar Hendrik Wiegersma (1891–1969). Na zijn dood werd De Wieger een museum, met het werk van Wiegersma en zijn kunstverzameling als basis. Van Helmond zag er zijn eerste kunst en werd blijvend beïnvloed door de schilderijen uit de collectie. Anno 2022 is Van Helmond al jaren actief als beeldend kunstenaar en nodigde De Wieger hem uit om een tentoonstelling te maken in ‘de Ateliers’. Zijn werk was eerder te zien in onder meer Museum Kranenburgh en Museum MORE.
Deze tentoonstelling is tot stand gekomen met steun van de gemeente Deurne en het Mondriaan Fonds.
Alvast meer lezen over het werk van Arjan van Helmond? https://www.michielmorel.nl/de-uitzet-van-arjan-van-helmond/.