Op zondagmiddag 20 november sloten de medewerkers van De Wieger de deur achter de laatste bezoekers aan de tentoonstelling Vrouwenpalet 1900-1950, haar kunst haar verhaal. Na 4,5 drukke maanden, waarin bezoekers uit het hele land naar De Wieger kwamen, kwam een eind aan de succesvolle tentoonstelling. Vrouwenpalet was vanaf 10 juli 2022 te zien in De Wieger Deurne en in Museum Drachten. Beide musea kijken terug op een bijzonder vruchtbare samenwerking: de tentoonstelling trok een bovengemiddeld aantal bezoekers en zette De Wieger bij een groter publiek op de kaart.  

Dat vrouwen in de kunst momenteel een ‘hot topic’ zijn, blijkt wel uit de vele tentoonstellingen die momenteel gewijd worden aan vrouwelijke kunstenaars, zoals De nieuwe vrouw in Singer Laren en Suze Robertson in Museum Mesdag. Het blijkt ook uit het feit dat Kunsthal Rotterdam de tentoonstelling Vrouwenpalet van De Wieger en Museum Drachten over heeft genomen. Vanaf 24 december is de tentoonstelling, geworteld in Deurne en Drachten, nog een aantal maanden in Rotterdam te zien. De Wieger is blij en trots dat nog meer mensen kunnen genieten van haar geesteskind.

In de afgelopen maanden brachten duizenden mensen een bezoek aan Vrouwenpalet. In Deurne bevonden zich onder de bezoekers 1350 basisschoolleerlingen, voor wie een speciaal programma was samengesteld waarin superhelden centraal stonden. Ook konden kinderen tekenlessen volgen naar het thema van Vrouwenpalet. Verder was bij de expositie een activiteitenprogramma samengesteld met lezingen, masterclasses, muziek en film. Dit programma werd druk bezocht. Van de catalogus bij de tentoonstelling zijn enkele honderden exemplaren verkocht.

Vanaf 26 november is de tentoonstelling Experiment en vernieuwingsdrang 1940-1965, naoorlogs werk uit de collectie Fransen te zien, met werk van onder meer Anton Rooskens, Sedje Hémon, Theo Stiphout, Theo Niermeijer, Jaap Wagemaker, Frieda Hunziker, Lotti van der Gaag, Jan Sierhuis, Eugène Brands en Nicolaas Warb (pseudoniem voor Sophia Warburg). De tentoonstelling geeft niet alleen een beeld van de uitgebreide privéverzameling van de Amsterdamse verzamelaar en handelaar Ger Fransen, maar laat tevens zien welke ontwikkelingen de kunst in de decennia na het interbellum doormaakte en hoe rijk en gevarieerd de naoorlogse kunst was.